Zatrzymanie zaliczki a przychód podatkowy

Samo otrzymanie zaliczki, co do zasady, nie powoduje po stronie podatnika powstania przychodu. Zaliczka staje się bowiem przychodem w momencie wykonania usługi lub dostawy towaru. W sytuacji, gdy klient np. zrezygnuje z zamówienia, a zaliczka zostaje zatrzymana, przychód z tytułu jej otrzymania powstaje w momencie powiadomienia przez klienta o rezygnacji.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody m.in. związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Za datę powstania takiego przychodu uważa się (z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3c–3g oraz 3j–3m ustawy CIT), dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności (art. 12 ust. 3a ustawy CIT).

Zatem – co do zasady – przychód powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. Jeżeli jednak przed tym dniem zostanie wystawiona faktura albo zostanie uregulowana należność, to przychód powstanie odpowiednio wcześniej, tj. w dniu zaistnienia tych zdarzeń.

Z kolei na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy CIT można stwierdzić, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę...